Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Ἁγιολόγιον - Ὀκτώβριος 26

Ὁ Ἅγιος Δηµήτριος ὁ Μεγαλοµάρτυρας καὶ Μυροβλύτης
Ὁ Μεγαλοµάρτυς Δηµήτριος, γόνος τῆς ἔνδοξης πόλης Θεσσαλονίκης, ἦταν στρατιωτικὸς στὰ χρόνια τοῦ Διοκλητιανοῦ (284-305). Γενναῖος καὶ ἀτρόµητος στρατιώτης τοῦ Χριστοῦ καὶ κήρυκας τῆς χριστιανικῆς πίστης, εἶναι παράδειγµα χριστιανοῦ µάρτυρος. Θὰ λέγαµε ὅτι ὑπῆρξε ὁ πρῶτος κατηχητὴς τῆς Ἐκκλησίας µας. Διότι χωρὶς τὸν παραµικρὸ φόβο κατηχοῦσε τοὺς νέους τῆς πόλης, ἐµπνέοντος σ΄ αὐτοὺς τὴ χριστιανικὴ πίστη. Ἡ δραστηριότητα τοῦ Δηµητρίου καταγγέλθηκε στὸ Διοκλητιανό, ὁ ὁποῖος τὸν κάλεσε στὰ ἀνάκτορα. Ὁ Δηµήτριος δήλωσε στὸ Διοκλητιανὸ ὅτι πράγµατι εἶναι χριστιανός, διότι µόνο ἡ θρησκεία τοῦ Χριστοῦ παρέχει ἠθικὴ λύτρωση καὶ αἰώνια ζωή. Τότε ὁ Διοκλητιανὸς διέταξε καὶ τὸν ἔκλεισαν στὴ φυλακή. Ἀλλὰ τὶς ἡµέρες ἐκεῖνες γίνονταν στὴ Θεσσαλονίκη ἀγῶνες. Οἱ εἰδωλολάτρες, ἐκµεταλλευόµενοι τὴν δύναµη κάποιου Λυαίου, προκαλοῦσαν τοὺς χριστιανοὺς νὰ τὸν ἀντιµετωπίσουν. Τότε ἕνας νεαρὸς χριστιανός, ὁ Νέστωρ, ἀφοῦ πῆρε τὴν εὐχὴ τοῦ Δηµητρίου µέσα ἀπὸ τὴν φυλακή, µπῆκε στὸ στάδιο καὶ νίκησε τὸ σωµατώδη Λυαῖο. Ὁ Διοκλητιανὸς ὅταν ἔµαθε τὴν αἰτία τῆς ἥττας τοῦ Λυαίου ἔστειλε στρατιῶτες στὴ φυλακὴ καὶ µὲ τὴν λόγχη σκότωσαν τὸ Δηµήτριο καὶ τὸ Νέστορα. Ἡ δὲ µητέρα Ἐκκλησία περιβάλλεται «ὡς πορφύραν καὶ βύσσον τὰ αἵµατα τῶν µαρτύρων της», διότι αὐτὰ τὰ τέκνα της ἀποτελοῦν τὸ καύχηµά της.

Μεταφορὰ Εἰκόνας Ἁγίου Δηµητρίου στὴν Κωνσταντινούπολη
Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἔγινε τὸ ἔτος 1149 ἀπὸ τὸν βασιλιὰ Μανουὴλ Κοµνηνό. Καὶ ἡ εἰκόνα µεταφέρθηκε ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκη στὴν Ἱερὰ Μονὴ Παντοκράτορα τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἐπὶ ἡγουµενίας Ἰωσήφ.

Οἱ Ἅγιοι Ἀρτεµίδωρος καὶ Βασίλειος
Μαρτύρησαν διὰ ξίφους.

Ἡ Ἁγία Λεπτίνα
Μαρτύρησε συρόµενη στὴ γῆ µέχρι θανάτου.

Ὁ Ἅγιος Γλύκων
Μαρτύρησε διὰ ξίφους.

Μνήµη τοῦ Μεγάλου Σεισµοῦ
Πρόκειται γιὰ τὸν µεγάλο σεισµό, ποὺ ἔγινε στὴν Κωνσταντινούπολη, τὸ ἔτος 740 ἐπὶ βασιλείας Λέοντα τοῦ Ἰσαύρου. Τότε πολλὰ οἰκοδοµήµατα τῆς πόλης ἔπεσαν καὶ πολλοὶ ἄνθρωποι καταπλακώθηκαν στὰ ἐρείπια τους.

Ὁ Ἅγιος Ἰωάσαφ ὁ νέος ὁσιοµάρτυρας
Ὁ Ἰωάσαφ ὑπῆρξε µαθητὴς καὶ µιµητὴς τοῦ Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Νήφωνα (1486-89, 1497-98). Ἀσκούµενος στὶς ἀρετὲς καὶ ἀφοῦ ἔφτασε σὲ τέλεια ἀγάπη, τὸν κατέλαβε ὁ πόθος νὰ δώσει τὴ ζωή του γιὰ τὴν πίστη του στὸν Χριστό. Μετὰ τὴν κοίµηση τοῦ δασκάλου τοῦ ὁσίου Νήφωνα, ἦλθε στὴν Κωνσταντινούπολη, ὅπου παρουσιάστηκε στὸ κριτήριο τῶν Τούρκων. Ἐκεῖ κήρυξε µὲ θάῤῥος µπροστά τους τὸν Τριαδικὸ Θεὸ καὶ τὸ µυστήριο τῆς ἐνσάρκωσης τοῦ Χριστοῦ. Ἀµέσως τότε συνελήφθη καὶ ἀφοῦ τὸν βασάνισαν σκληρά, τελικὰ τὸν ἀποκεφάλισαν στὶς 26 Ὀκτωβρίου 1536.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου